.
4 වන කොටස.....
.
මම ගැමුණුපුර හංදියෙන් බැස්සෙ සඳා ඉන්නවද කියල බල බලා. එතකොටම මම දැක්කෙ අර නිල්පාට ඇස් දෙක. එයත් මේ පාරෙද? එයා මගෙ ලඟටම ආවෙ මම නොහිතපු විදිහට.
.
"ඔයා මේ ලඟද ඉන්නෙ...?" එයා එහෙම ඇහුවෙ හරිම අහිංසක විදියට.
.
"නෑ.... මං මේ යාළුවගෙ ගෙදර යන ගමන්..." මම එහෙම කිව්වෙ අදත් එයාව රිද්දන්න දුක හිතුන නිසා...
.
"ආහ්... අර එදා හිටපු එක්කෙනාද...? මම එයාලගෙ ගෙවල් නම් දන්නව." එයා එහෙම කිව්වෙ මගෙ ඇස් දිහා බලාගෙන.
.
"ඒ කොහොමද...?" පුදුමෙන් මම අහද්දි එයා හිනා වුනේ අහසට.
.
"මොකෝ සහෝදරය මගෙ යාළුවට ලයින් දදා ඉන්නෙ...?" එතකොටම සඳා ආවෙ ඒ කොල්ලට බයිට් එකකුත් දාගෙනමයි.
.
"නෑ ඉතිම්... අපි ටිකක් අඳුරගන්න හැදුවෙ. ඔයාගෙ නම මොකක්ද..?" හරි අහිංසක විදියට එයා මගෙ දිහා බලාගෙනම ඇහුවෙ දුක හිතෙන විදියට.
.
"මම දිනෙත්මා.... ඔයා...?" ඒ නම දැනගන්න මම ආසාවෙන් හිටියෙ.
.
"මම සත්සර සංඛ්ත් වික්‍රමසිංහ..." එයා එහෙම කියද්දි මම ටිකක් ගැස්සිලා ගියා.
.
"සං..ඛේ..ත්........" මම තනියම ඒ නම මිමිණුවෙ මගෙ හීනෙ මතක් වෙලා.
.
"ඇයි නම හොඳ නැද්ද...? ඔයාගෙ නම නම් ලස්සනයි..." සංඛේත් එහෙම කියද්දි මම හිනා වුනා විතරයි.
.
"මේ අපි යන්නද සංඛේත්?" සඳා මෙච්චර වෙලා හොඳට ඉඳල මැද්දට පැන්න නෙ.
.
"හා හා. ගිහින් එන්නකො එහෙනම්..." සංඛේත් අහිංසක විදියට එහෙම කිව්වම දුක හිතුන...
.
"අපි ගිහින් එන්නම් සංඛේත්..." මමත් අහිංසක විදියට එහෙම කියල සඳා එක්ක යන්න හැරුණේ හිතකින් නෙමෙයි.
.
"දැන් දෙන්න අපිටත් හොරෙන් මල් කඩනව එහෙනම් නේද..." සඳා නිකන් නෝන්ඩියට වගේ ඇහුවෙ මගෙ මූණ දිහා බලාගෙන.
.
"පිස්සුද බං. මම උඹලගෙ ගෙදර එන්න ආවෙත් සංඛේත් කෙනෙක්ගෙ වැඩකට තමයි. ඒත් අරයත් සංඛේත් කියල මම දැනන් හිටියෙ නෑ." මම කිව්ව නෙමෙයි කියවුනා...
.
"ආහ්.... ඒ මොකක්ද යකෝ ඒ කතාවෙ තේරුම...? ඒක තමයි උඹලට අපේ ගෙදරට එන පාර මතක් වුනේ..." සඳා ඒ පාරත් මට නෝන්ඩියක් දැම්මෙ.
.
"මොකක්ද බං...? ටිකක් හිත සැහැල්ලු කරගන්න උඹලගෙ ගෙදර ආවෙ. නෝන්ඩි නොකර කියන එක අහපංකො." මම එහෙම කිව්වෙ ඇත්තටම දුක හිතුන නිසා.
.
"හරි හරි බං. ඔක්කොටම කලින් ගෙදරට යමුකො. මේ තියෙන්නෙ අපේ ගේ." සඳා මට පෙන්නුවෙ හරීම නිස්කලංක තැනක තිබුණ ලස්සන තට්ටු දෙකේ ගෙයක්. මේකිට මෙච්චර සල්ලි තියෙනව කියල මම දැනන් හිටියෙම නෑ නෙ. එක පාරටම වත්ත ඇතුලට අඩිය තියද්දි මට මහ අමුත්තක් දැණුනා...
.
මතුසම්බන්ධයි.............
No comments:
Post a Comment